Γράμμα παιδιού 7 ετών στη μητέρα του,του Παναγιώτη

Αγαπημένη μου μαμά,
Πάνε τώρα πέντε μήνες που μένω με τον μπαμπά μου και σου γράφω για να σου πω ότι είμαι πολύ ευτυχισμένος.
Μόλις γύρισα από το σχολείο και ο μπαμπάς ήταν χαρούμενος. Στην ενημέρωση που του έκανε ο δάσκαλος του είπε πως είμαι εξαιρετικό παιδί. Η συμπεριφορά μου, είπε, πως έχει αλλάξει εντελώς από τον Οκτώβριο μέχρι σήμερα. Δεν χτυπάω πια παιδιά, δεν βρίζω ούτε φτύνω. Κάθομαι στο ίδιο θρανίο με άλλο παιδί, παρακολουθώ τα μαθήματα και παίζω στο διάλειμμα όπως και τα άλλα παιδιά. Στη γυμναστική προχτές ήμουν αρχηγός της ομάδας. Σήμερα πήρα μεγάλο δώρο: το «μπράβο του μπαμπά μου».
Μαμά, μιλάμε κάθε μέρα στο τηλέφωνο, αλλά μερικά πράγματα δεν λέγονται από μακριά. Θέλω να ξέρεις πως ο μπαμπάς μου είναι πολύ καλός. Με πηγαίνει κάθε πρωί στο σχολείο, έρχεται και με παίρνει το μεσημέρι και πάμε μαζί στο γραφείο του. Εκεί εγώ διαβάζω και αυτός δουλεύει. Μόλις τελειώσουμε, πάμε στο σπίτι και τρώμε μαζί. Ξέρεις, τρώμε από όλα τα φαγητά. Τρώμε και γλυκό μια φορά την εβδομάδα. Μετά αυτός ξεκουράζεται κι εγώ διαβάζω εξωσχολικά βιβλία. Το βράδυ παίζουμε επιτραπέζια παιχνίδια και πολλές φορές παίζουμε μπάλα, όταν έχει καλό καιρό ή πάμε να παίξω σε σπίτια των συμμαθητών μου. Στις 9 και μισή ακούω παραμύθια στο ραδιόφωνο και κοιμάμαι πια μόνος μου.
Ο μπαμπάς δε με πηγαίνει στους γιατρούς, όπως πηγαίναμε μαζί. Δεν αρρωσταίνω πια. Μόνο ένας δάσκαλος έρχεται κάθε Σάββατο και κάνουμε ασκήσεις καλών τρόπων συμπεριφοράς. Είδα μια μέρα τον μπαμπά να του δίνει αρκετά χρήματα. Η αλήθεια είναι πως δε μου κάνει πολλά δώρα, γιατί δεν έχουμε πολλά χρήματα. Δε μου έχει πει τίποτα αλλά μια φορά το άκουσα τυχαία που μιλούσε στο τηλέφωνο. Έλεγε ότι ακόμα πληρώνει τα δάνεια που πήρε για να πληρώσει για τα δικαστήρια. Κατάλαβα ότι είναι τα ίδια δικαστήρια που έλεγες τότε μαζί με τον παππού. Μάλιστα έλεγε πως παρά τρίχα γλίτωσε το σπίτι από την κατάσχεση.
Μαμά, ήθελα να σε ρωτήσω, γιατί έκανες δικαστήρια στον μπαμπά, αφού έδινε χρήματα για μένα κάθε μήνα κι αφού ήθελε να με βλέπει; Γιατί θέλατε να του πάρετε το σπίτι που μένει ο παππούς μου, αφού εσύ έλεγες πως έχεις ένα μπαούλο με χρήματα και θα μου το δώσεις, όταν γίνω 18 χρονών; Κι αφού έχεις τόσα χρήματα, γιατί εδώ και πέντε μήνες δεν μου έδωσες ούτε ένα ευρώ; Γιατί δε μου πήρες ούτε ένα δώρο; Γιατί ο μπαμπάς πληρώνει ακόμη και τα τηλεφωνήματα που σου κάνω;
Θέλω να δώσεις χαιρετισμούς στον παππού και στη γιαγιά και να τους πεις πως θα ήθελα να τους μιλάω κάποιες φορές. Μου κάνει εντύπωση πως, όταν μιλάμε στο τηλέφωνο, φωνάζει η γιαγιά από μέσα και λέει διάφορα πράγματα, ενώ δεν μου μιλάει καθόλου. Θυμάσαι που με έλεγε ηλίθιο; Αυτή τη λέξη δε θα την ξεχάσω ποτέ. Μια φορά, όταν έμενα μαζί σας, άκουσα τη γιαγιά να λέει στον μπαμπά πως σας φόρτωσε το προβληματικό παιδί. Αλήθεια, πιστεύεις κι εσύ πως είμαι προβληματικός; Εκείνη τη μέρα άκουσα τη γιαγιά να λέει πως ο μπαμπάς μου μπορεί να με δει, όταν αυτή θέλει. Μαμά, γιατί ήθελε να μας στερήσει την επικοινωνία; Αφού ο μπαμπάς δε μου λέει τίποτα κακό για σένα και τους γονείς σου.
Και να σου πω και κάτι άλλο; Να ξέρετε πως ο πατέρας μου δεν είναι «Πατέρας της πεντάρας». Κάνει αγώνα για να γίνω σωστός και τίμιος άνθρωπος. Δε με στερεί από σένα και τους παππούδες μου, δε σου ζητάει λεφτά, δεν σε κατηγορεί, δε θέλει να σου πάρει το σπίτι και δε σου κάνει δικαστήρια.
Αγαπημένη μου μαμά σου τα έγραψα όλα αυτά, γιατί θέλω να είσαι ήσυχη και να ξέρεις πως έχω πολύ καλό μπαμπά, για να μην τον κατηγορείτε και να καταλάβετε όλοι επιτέλους ότι ποτέ δεν ήταν απών από τη ζωή μου κι από την καρδιά μου.
Να με περιμένεις να περάσουμε μαζί κι αυτό το Σαββατοκύριακο. Θα με φέρει ο μπαμπάς με το αυτοκίνητο.

Σ αγαπώ πολύ

Το αγόρι σου



Panayiotis Gouveris