ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ - ΦΙΛΟΞΕΝΟΥΜΕΝΩΝ ΣΕ ΠΑΙΔΙΚΟ ή ΒΡΕΦΟΝΗΠΙΑΚΟ ΣΤΑΘΜΟ ΜΕ ΤΟΝ ΓΟΝΕΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΣΚΕΙ ΤΗΝ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ - ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ 2015 ΥΠ. ΕΣΩΤ.

ΗΡΘΕ Η ΔΙΚΑΙΩΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΥΠ. ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ, ΤΩΝ ΑΓΩΝΩΝ ΔΥΟ ΚΑΙ ΠΛΕΟΝ ΕΤΩΝ, ΤΟΥ BLOG ΜΑΣ ΜΠΑΜΠΑ ΕΛΑ ΚΑΙ ΤΩΝ ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΩΝ ΜΑΣ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΣΥΝΗΓΟΡΟ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ, ΠΟΥ ΣΤΡΕΦΟΤΑΝ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΚΩΝ ΚΑΙ ΒΡΕΦΟΝΗΠΙΑΚΩΝ ΣΤΑΘΜΩΝ!


μπαμπας, επικοινωνια, βρεφονηπιακοι σταθμοι, παιδικοι σταθμοι


Με Εγκύκλιο του Υπουργείου Εσωτερικών και Διοικητικής Ανασυγκρότησης ΚΑΤΟΧΥΡΩΝΕΤΑΙ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ Επικοινωνίας των παιδιών με τον Γονέα που δεν ασκεί την επιμέλεια, η Ενημέρωση του και η Χορήγηση Εγγράφων που αφορούν το παιδί που φιλοξενείται σε παιδικό ή βρεφονηπιακό σταθμό. 



Το Υπουργείο Εσωτερικών και Διοικητικής Ανασυγκρότησης έκανε δεκτή πρόταση του Συνηγόρου του Πολίτη για τα δικαιώματα των φιλοξενούμενων παιδιών σε παιδικούς και βρεφονηπιακούς σταθμούς, των οποίων οι γονείς βρίσκονται σε διάσταση ή είναι διαζευγμένοι και δεν ασκούν από κοινού την επιμέλεια του τέκνου τους.

Ο Συνήγορος του Πολίτη, στο πλαίσιο της αρμοδιότητάς του ως Συνήγορος του Παιδιού, εξέτασε σημαντικό αριθμό υποθέσεων σχετικά με προβλήματα που δημιουργούνται σε δημοτικούς και ιδιωτικούς βρεφονηπιακούς και παιδικούς σταθμούς και αφορούν την αντιμετώπιση των γονέων που δεν ασκούν την επιμέλεια των τέκνων τους.

Για τον λόγο αυτό ζήτησε από το Υπουργείο Εσωτερικών να εκδώσει εγκύκλιες οδηγίες, ώστε να διευκρινιστούν ζητήματα όπως η επικοινωνία γονέα – τέκνου στον χώρο του σταθμού, η ενημέρωση του γονέα που δεν ασκεί την επιμέλεια του τέκνου, η συμμετοχή του γονέα που δεν ασκεί την επιμέλεια του τέκνου στα συλλογικά όργανα, η παραλαβή του παιδιού.

Ο Συνήγορος τόνισε ότι μέριμνα του προσωπικού των σταθμών θα πρέπει να αποτελεί η προστασία των δικαιωμάτων που κατοχυρώνονται από τη Διεθνή Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού, και ειδικότερα το δικαίωμα σε ανατροφή και από τους δύο γονείς, λαμβάνοντας υπόψη την άποψη του παιδιού και έχοντας ως γνώμονα το συμφέρον του, χωρίς να ευνοεί τυχόν ιδιοκτησιακές αντιλήψεις του γονέα που ασκεί την επιμέλεια. Αντίθετα, πρέπει να ενθαρρύνεται η μεγαλύτερη δυνατή συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή του τέκνου τους.

Το Υπουργείο αποδέχτηκε στο σύνολό της την πρόταση του Συνηγόρου του Πολίτη και προέβη στην έκδοση  εγγράφου προς όλες τις Αποκεντρωμένες Διοικήσεις  για την άμεση ενημέρωση των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης αρμοδιότητάς τους.

Αντίστοιχη παρέμβαση του Συνηγόρου για τα παιδιά-μαθητές με χωρισμένους γονείς  και τη σχετική εγκύκλιο του Υπουργείου Παιδείας. 



Διαβάστε αυτό που επεσήμανε το BLOG μας ΜΠΑΜΠΑ ΕΛΑ, με γραπτές Αναφορές και Καταγγελίες προς τον Συνήγορο του Παιδιού, πάνω από ΔΥΟ έτη τώρα, την Καταπάτηση των Δικαιωμάτων των παιδιών - φιλοξενουμένων σε παιδικούς και βρεφονηπιακούς σταθμούς.

ΜΟΝΟΓΟΝΕΙΣ. ΠΟΙΟΙ ΕΙΝΑΙ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑ

Ποιοι είναι πραγματικά μονογονείς, σύμφωνα με την ελληνική νομοθεσία.


μονογονεις-single parent


Μονογονέας ΔΕΝ θεωρείται ο/η γονιός που είναι διαζευγμένος/η και του έχει ανατεθεί η επιμέλεια του παιδιού ενώ εξακολουθεί και διατηρεί την γονική μέριμνα και ο άλλος γονιός.


Ουσιαστικά είναι εσφαλμένη η αντίληψη που έχει δημιουργηθεί ότι "Μονογονείς" είναι και οι διαζευγμένες/οι που ασκούν κατ΄αποκλειστικότητα την επιμέλεια του παιδιού ή των παιδιών!

Το τονίζουμε αυτό, διότι υπάρχουν άνθρωποι που δρουν κάτω από ιδιοτελείς σκοπούς και που ισχυρίζονται ότι στο διαζύγιο "Μονογονέας" θεωρείται  ο γονέας που ασκεί την επιμέλεια του παιδιού, παρακάμπτωντας και αγνοώντας σκοπίμως ότι ο γονέας που ΔΕΝ ασκεί την επιμέλεια του παιδιού (στην σεξιστική και ρατσιστική Ελλάδα, ο γονέας αυτός μονίμως είναι ο πατέρας) εξακολουθεί και ασκεί την Γονική Μέριμνα (Μέριμνα = Φροντίδα). 

Οι ίδιοι άνθρωποι και κύκλοι, όπως έχουμε προαναφέρει και αναλύσει και σε προηγούμενα άρθρα μας, αγνοούν εσκεμμένα την Ελληνική πραγματικότητα και τα δεκάδες χιλιάδες περιστατικά ΠΑΡΑΒΙΑΣΕΩΝ ΔΙΚΑΣΤΙΚΩΝ ΑΠΟΦΑΣΕΩΝ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ, δηλαδή την Παρεμπόδιση Επικοινωνίας που προκαλεί η υπαίτιος γονέας που ασκεί την Επιμέλεια του τέκνου ή των τέκνων (στην Ελλάδα η γονέας αυτή είναι η μητέρα, αφού στο συντριπτικό ποσοστό του 95% - 97% οι έλληνες δικαστές ΑΝΑΙΤΙΟΛΟΓΗΤΑ και ΑΝΕΞΕΛΕΓΚΤΑ, αποδίδουν την επιμέλεια του παιδιού στην μητέρα, καθιστώντας την με αυτό τον αθέμιτο τρόπο, Μονοκράτορα στην ζωή ενός παιδιού) με τον γονέα που δεν ασκεί την επιμέλεια αλλά εξακολουθεί και ασκεί την γονική μέριμνα.   
Εκεί είναι προφανές ότι ο γονέας που δεν ασκεί την επιμέλεια (κατά πλειοψηφία ο πατέρας), δεν φέρει την υπαιτιότητα της διακοπής της ανατροφής του παιδιού του ή των παιδιών του, αφού αυτονόητα οι κύριοι και κατ' αποκλειστικότητα υπεύθυνοι για αυτό είναι: 

α) Οι έλληνες δικαστές, που ενώ έχουν το νόμιμο, τυπικό δικαίωμα να διατάξουν ΚΟΙΝΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ - ΣΥΝΕΠΙΜΕΛΕΙΑ - ΚΟΙΝΗ ΑΝΑΤΡΟΦΗ - ΕΝΑΛΛΑΣΣΟΜΕΝΗ ΚΑΤΟΙΚΙΑ (βλ. Διεθνή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Παιδιού, κυρωμένη με ΦΕΚ το 1992 από την Ελλάδα) εξακολουθούν μέχρι και σήμερα να παραβιάζουν τα άρθρα της ως άνω Διεθνής Συνθήκης, να χορηγούν Αποκλειστική Επιμέλεια στον ένα γονέα (μητέρα) και να υπερενεργούν μονομερώς, πρακτικά για το συμφέρον της μητέρας, παραβλέποντας ουσιαστικά και πραγματικά το Συμφέρον του Παιδιού, να έχει και τους δυο γονείς του ΙΣΟΜΕΡΩΣ στην ζωή του, μετά την διάσταση ή διάζευξη των γονέων του. 

Αντ' αυτού ο γονέας που ΔΕΝ ασκεί την επιμέλεια (πατέρας), λόγω της δικαστικής απόφασης λοιπόν κι όχι από δική του υπαιτιότητα, μεταμορφώνεται σε γονέα επισκέπτη του κάθε πρώτου ή δεύτερου Σαββατοκύριακου (αυτό συνιστά Παραβίαση Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων) και σε μόνιμο χορηγό - χρηματοδότη δια μέσου των υπέρογκων χρηματικών διατροφών που επιδικάζουν οι έλληνες δικαστές ανεξαρτήτου των Πραγματικών Αναγκών του παιδιού, ανάλογα με την ηλικία του. 
Διότι όταν διαβάζεις σε δικαστική απόφαση ότι στην Ελλάδα "ένα παιδί επτά ετών δικαιούται μηνιαίως χρηματική διατροφή 4.000 Ευρώ, σύμφωνα με τις συνήθεις ανάγκες των συνομιλίκων του" ...τότε το μυαλό σου πάει αλλού... Φυσικά το ίδιο το παιδί ΔΕΝ τα γνωρίζει αυτά, αφού η γονέας που ασκεί την επιμέλεια του, έχει και το δικαίωμα να ομιλεί και να ενεργεί για λογαριασμό του παιδιού νομικά κατά του γονέα που δεν ασκεί την επιμέλεια. 
Στη συντριπτική πλειοψηφία στην Ελλάδα σε τέτοιες περιπτώσεις έχουμε να κάνουμε με γονείς "μάνατζερ" που ασκούν την επιμέλεια και κοστολογούν τα παιδιά τους σε χρήμα και ουδόλως ενδιαφέρονται για την πραγματική ευτυχία του παιδιού, να κατανέμεται δηλαδή, ΙΣΟΜΕΡΩΣ ο χρόνος των γονιών στην ζωή του παιδιού.

Άρα λοιπόν εδώ υπάρχει μια τερατώδης ΑΝΤΙΦΑΣΗ που εσκεμμένα οι παραπάνω κύκλοι παραβλέπουν. Ενώ η ελληνική δικαιοσύνη αποφασίζει ότι ο Κύριος Υπεύθυνος για την Διατροφή του παιδιού σε χρήμα είναι ο γονέας που ΔΕΝ ασκεί την Επιμέλεια, από την άλλη τον υποβαθμίζει σε ρόλο περιστασιακού επισκέπτη στην καθημερινότητα του παιδιού του, όχι όμως από υπαιτιότητα του γονέα που δεν ασκεί την επιμέλεια. 

Εδώ εμφανίζεται πραγματικά το τι ιδιοτελώς επιδιώκουν αυτοί οι κύκλοι που ισχυρίζονται ότι "μονογονείς" θα πρέπει να θεωρούνται και οι γονείς που ασκούν την Επιμέλεια των παιδιών (σε ποσοστό 97% μητέρες στην Ελλάδα) σε περίπτωση διαζυγίου. 
Να υπενθυμίσουμε σε αυτούς τους "κύκλους" ότι, ουδέποτε στα ελληνικά δικαστικά χρονικά δεν υπάρχει περίπτωση που κάποιο παιδί να διατύπωσε την φράση: "η δικαστική απόφαση επιμέλειας-επικοινωνίας είναι υπέροχη, αφού μου στερεί τον ένα γονέα μου (πατέρα) στην καθημερινότητα μου". 
Αντίστοιχα, ουδέποτε διατυπώθηκε από γονέα που δεν ασκεί την επιμέλεια η φράση: 
"η δικαστική απόφαση επιμέλειας-επικοινωνίας είναι υπέροχη, αφού μου στερεί τα παιδιά μου, χωρίς την θέληση τους και την δική μου, και με μετατρέπει σε επισκέπτη στην ζωή τους".


β) Οι γονείς που ασκούν την επιμέλεια του παιδιού σε περίπτωση διαζυγίου, και τους έχει ανατεθεί με δικαστική απόφαση. 
Από μόνο του το ποσοστό 95 % - 97 % στην Ελλάδα για την Αναιτιολόγητη ανάθεση της επιμέλειας των παιδιών στην μητέρα σε περίπτωση διάστασης ή διαζυγίου λέει πάρα πολλά. Έχουμε δηλαδή την εφαρμογή ΑΝΙΣΟΤΗΤΑΣ των γονέων, λόγω φύλου. Αυτό συνιστά Ρατσιστική και Σεξιστική ενέργεια σύμφωνα με τα Δικαιώματα του Ανθρώπου.

Δεκάδες Χιλιάδες είναι τα παραδείγματα και τα περιστατικά Γονικής Αποξένωσης, Γονικής Χειραγώγησης, Ψυχολογικών αλλά και Συναισθηματικών Εκβιασμών, πολλές φορές και με την άσκηση Σωματικής Βίας  στην χώρα μας, με τα παιδιά των διαζυγίων να υποφέρουν και στο παρόν αλλά και στο μέλλον στη ζωή τους. 

Ο απόλυτος κυρίαρχος, Μονοκράτορας, στην καθημερινότητα της ζωής ενός παιδιού, δηλαδή ο γονέας που ασκεί την επιμέλεια του, έχει το παράτυπο δικαίωμα βάσει δικαστικής αποφάσεως, να διαμορφώνει και να επιβάλλει κατά το δοκούν, τις όποιες απόψεις του πάνω στο παιδί και με οποιοδήποτε τρόπο (ψυχολογική βία, σωματική βία κλπ). Ιδιαίτερα τις εκδικητικές και στρεβλές αντιλήψεις που έχει για τον γονέα που δεν ασκεί την επιμέλεια, συνήθως για τον πατέρα του παιδιού. Τα καθημερινά παραδείγματα είναι ότι Δεκάδες Χιλιάδες αγαπημένοι πατέρες, έχουν χάσει κάθε επαφή με τα παιδιά τους, από υπαιτιότητα της μητέρας που ασκεί την επιμέλεια των παιδιών.

Ο/Η Μονοκράτορας γονέας, έχει επίσης το παράτυπο δικαίωμα, να ενεργεί μονομερώς για σημαντικά πράγματα που αφορούν το παιδί, όπως είναι η μόρφωση του και η υγεία του, χωρίς να λαμβάνει υπόψη την γνώμη του γονέα που δεν ασκεί την επιμέλεια του παιδιού αλλά εξακολουθεί να διατηρεί την γονική μέριμνα.

Ο/Η Μονοκράτορας γονέας, που ασκεί την επιμέλεια του παιδιού, έχει επίσης το παράτυπο δικαίωμα, να εμποδίζει με οποιοδήποτε τρόπο και την έστω αυτή ελάχιστη επικοινωνία του παιδιού με τον άλλο γονέα (Χιλιάδες είναι οι Καταγγελίες και οι Μηνυτήριες Αναφορές για Παρεμπόδιση Επικοινωνίας Γονέα - Τέκνου, από αποκλειστική υπαιτιότητα της γονέα που ασκεί την επιμέλεια). 

Η συνήθης δικαστική πρακτική στην Ελλάδα έχει αποδείξει επανειλημμένα ότι αυτοί οι γονείς (στην πλειοψηφία μητέρες) ΔΕΝ ΤΙΜΩΡΟΥΝΤΑΙ ουσιαστικά και πραγματικά, λόγω φύλου, παρόλο που π.χ. η Παραβίαση Δικαστικής Αποφάσεως Επικοινωνίας συνιστά και σύμφωνα με την ελληνική νομοθεσία, ΚΑΚΗ ΑΣΚΗΣΗ της ΓΟΝΙΚΗΣ ΜΕΡΙΜΝΑΣ. 
Άρα κι εδώ έχουμε ξανά Σεξιστική και Ρατσιστική αντιμετώπιση και συμπεριφορά προς τον γονέα που ΔΕΝ ασκεί την επιμέλεια του παιδιού αλλά διατηρεί την γονική μέριμνα (στην πλειοψηφία πατέρες).   


Εν κατακλείδι, από τα δύο παραπάνω πραγματικά επιχειρήματα, ευκόλως διαπιστώνουμε το τι πραγματικά επιδιώκουν, αυτοί οι στρεβλοί πλέον κύκλοι και άνθρωποι, με ιδιοτελείς σκοπούς που χειραγωγούν και θέλουν να πείσουν την ελληνική κοινωνία και γνώμη, ότι ο γονέας που δεν ασκεί την επιμέλεια -συνήθως ο πατέρας στην Ελλάδα-  από δική του υπαιτιότητα χάνει την επαφή με τα παιδιά του μετά το διαζύγιο, και ότι το παιδί μεγαλώνει μόνο με τον ένα γονέα, οπότε χρήζουν ιδιαίτερης οικονομικής μεταχείρισης από την πολιτεία, ως "μονογονείς".

Πρώτα από όλα οι ίδιοι αυτοί οι υποτιθέμενοι "μονογονείς" ή ψευδομονογονείς, εκ πεποιθήσεως εκδηλώνουν το μίσος τους προς τον άλλο εν ζωή γονέα του παιδιού τους, σα να μην γνωρίζουν ότι Χρειάζονται ΔΥΟ για να φέρουν στο κόσμο ένα παιδί ή σα να μην είχαν και Ποτέ γονείς οι ίδιοι τους.  

Κι αν έχετε παρατηρήσει, ΟΛΕΣ οι επιδιώξεις των εν λόγω κύκλων των ψευδομονογονέων -διαζευγμένων που ασκούν την επιμέλεια των παιδιών και έχουν εξίσου την γονική μέριμνα και με τον άλλο γονέα-, έχουν να κάνουν ΠΑΝΤΑ σε σχέση με την οικονομική ωφέλεια, σε βάρος των υπολοίπων κοινωνικών ομάδων και σφαιτερίζονται τα δικαιώματα των πραγματικών μονογονέων (χήρες με παιδιά, χήροι με παιδιά) και σε καμιά περίπτωση με την ψυχική υγεία των παιδιών τους.


Ευτυχώς όμως ο νόμος δεν έχει την ίδια άποψη, άλλωστε πως θα μπορούσε (;), αφού αυτό ΑΜΕΣΑ θα σήμαινε πρακτικά ότι η πλειοψηφία των παιδιών στην Ελλάδα, δηλαδή τα παιδιά των διαζυγίων, θα ήταν "ορφανά", χωρίς δηλαδή να έχουν τον πατέρα τους εν ζωή.


Πάμε λοιπόν να δούμε Ποιοί είναι Μονογονείς σύμφωνα με την Ελληνική Νομοθεσία.


- Σε διευκρίνιση του Υπουργείου Διοικητικής Μεταρρύθμισης (αναφερόμενη στο άρθρο 7 του Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος) σχετικά με τον ορισμό του/της προστάτη μονογονεϊκής οικογένειας και το τέκνο που τον/την βαρύνει φορολογικά ορίζεται ότι: 
"Προστάτης μονογονεϊκής οικογένειας θεωρείται αυτός που ασκεί εν τοις πράγμασι και κατ’ αποκλειστικότητα τη γονική μέριμνα ενός ή περισσότερων ανήλικων τέκνων, αποκλειστικά στις ακόλουθες περιπτώσεις: χηρεία, ελεύθερη συμβίωση χωρίς σύμφωνο συμβίωσης, τέκνο γεννημένο εκτός γάμου, υιοθεσία τέκνου από έναν/μια μόνο γονέα".


μονογονεις-μονογονεας-single parent


- Στο νόμο 3838/2010 (που τροποποιεί το άρθρο 3812/2009 και αφορά τις προσλήψεις στον ιδιωτικό τομέα) ορίζεται ότι: 
"Γονέας μονογονεϊκής οικογένειας νοείται ο γονέας εκείνος ο οποίος, κατά την ημερομηνία υποβολής της αίτησης πρόσληψης, ασκεί εν τοις πράγμασι και κατ’ αποκλειστικότητα ή μετά από σχετική ανάθεση τη γονική μέριμνα ενός ή περισσότερων ανήλικων τέκνων. Το δικαίωμα αυτό ασκείται από τον/την γονέα και μετά την ενηλικίωση των τέκνων και μέχρι τη συμπλήρωση του 25ου έτους της ηλικίας τους.
ii. Τέκνα μονογονεϊκής οικογένειας είναι εκείνα τα οποία μέχρι την ενηλικίωση τους είχαν τον ένα μόνο γονέα τους. Στην περίπτωση αυτή υπάγονται και τα τέκνα τα οποία στερήθηκαν και τους δύο γονείς πριν την ενηλικίωσή τους. Το δικαίωμα αυτό ασκείται από το τέκνο μέχρι και τη συμπλήρωση του 30ού έτους της ηλικίας του".


μονογονεας-μονογονεις-single parents



- Επίσης, σε οδηγίες του ΑΣΕΠ κατά καιρούς για τη συμμετοχή σε διαγωνισμούς έχει δοθεί στα έντυπά του πάλι ο εξής ορισμός για τους μονογονείς: 
"Ως μονογονέας νοείται ο γονέας εκείνος ο οποίος, κατά την ημερομηνία υποβολής της αίτησης πρόσληψης, ασκεί εν τοις πράγμασι και κατ’ αποκλειστικότητα ή μετά από σχετική ανάθεση τη γονική μέριμνα ενός ή περισσότερων ανήλικων τέκνων. Το δικαίωμα αυτό ασκείται από τον γονέα και μετά την ενηλικίωση των τέκνων και μέχρι τη συμπλήρωση του 25ου έτους της ηλικίας τους. 
Ενδεικτικές περιπτώσεις: χηρεία μονογονέα, άγαμη μητέρα με τέκνο χωρίς αναγνώριση από τον πατέρα, έκπτωση του άλλου γονέα από την άσκηση της γονικής μέριμνας, αφαίρεση γονικής μέριμνας του άλλου γονέα λόγω κακής άσκησης κ.λπ".



Τελικά, θα πρέπει επιτέλους να απομονωθούν τα άτομα και οι κύκλοι εκείνοι που προσπαθούν να σφαιτεριστούν τον όρο του "μονογονέα". 


Είναι απείρως μεγίστη και ειδοποιός διαφορά ενός/μιας μονογονέα που ασκεί εξ ολοκλήρου την γονική μέριμνα και που το παιδί του στερήθηκε τον άλλο γονέα από φυσικά ή από δυστυχή αίτια, όπως ο θάνατος, κι όχι από επιλογή παύσης συμβιώσεως των εν ζωή γονέων του, από έναν/μια μη μονογονέα που όταν υπάρχει δεύτερος γονέας εν ζωή ασκεί κι αυτός τη γονική μέριμνα. Βέβαια, όπως προελέχθη, τα άτομα και οι κύκλοι αυτοί έχουν ως μοναδική επιδίωξη τα προσωπικά-ατομικά οικονομικά οφέλη από την πολιτεία και σε βάρος του κοινωνικού συνόλου έχοντας ως κριτήριο μόνο τις δικές τους επιλογές.

Τα παιδια χωρισμενων γονιων που ζουν με τον ενα μονο γονεα εχουν ψυχοσωματικα προβληματα

Νέα έρευνα: Τα παιδιά των διαζευγμένων που ζουν στην επιμέλεια του ενός μόνο γονέα, εμφανίζουν περισσότερα ψυχοσωματικά προβλήματα.


συνεπιμελεια, κοινη επιμελεια


Συντριπτικά καλύτερη η ΚΟΙΝΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ με Εναλλασσόμενη Κατοικία, για τα παιδιά με διαζευγμένους γονείς.


Η έρευνα από τους Σουηδούς επιστήμονες για την Κοινή Επιμέλεια.


Μια νέα έρευνα από την Σουηδία, που δημοσιεύθηκε τη Δευτέρα στην Journal of Epidemiology & Community Health, δείχνει ότι τα παιδιά τα πηγαίνουν καλύτερα όταν περνούν το χρόνο τους ζώντας και με τους δύο γονείς τους.

Αυτό έρχεται σε αντίθεση με κάποια τρέχουσα αντίληψη ότι τα παιδιά σε καταστάσεις κοινής επιμέλειας εκτίθενται σε περισσότερο άγχος λόγω των συνεχών μετακινήσεων και της κοινωνικής αναταραχής που μπορεί να προκύψει. 

«Οι ειδικοί στα παιδιά και γενικότερα οι πολίτες, υποθέτουν ότι αυτά τα παιδιά θα πρέπει να καταπονούνται περισσότερο», λέει η συντάκτης της μελέτης κυρία Malin Bergström, PhD, ερευνήτρια στο Centre for Health Equity Studies στη Στοκχόλμη της Σουηδίας. «Αλλά αυτή η έρευνα αντιτίθεται σημαντικά στην ανησυχία ότι αυτό δεν θα πρέπει να είναι καλό για τα παιδιά».

Οι ερευνητές θέλησαν να δουν αν τα παιδιά που ζούσαν μερικώς και με τους δύο γονείς είχαν περισσότερο άγχος από ότι εκείνα που ζούσαν με τον ένα μόνο γονέα. Εξέτασαν τα εθνικά στοιχεία από σχεδόν 150.000 παιδιά, ηλικίας 12 εως 15 ετών, μαθητές της 6ης τάξης ή 9ης τάξης, και μελέτησαν τα ψυχοσωματικά προβλήματα υγείας τους, συμπεριλαμβανομένων των προβλημάτων του ύπνου, δυσκολία συγκέντρωσης, απώλεια της όρεξης, πονοκεφάλους, στομαχόπονους και το συναίσθημα στρες, λύπης ή ζάλης. 

Από τα παιδιά τα οποία έλαβαν μέρος στην έρευνα, το 69% από αυτά ζούσαν σε πυρηνικές οικογένειες, ενώ το 19% περνούσε το χρόνο του ζώντας μερικώς και με τους δύο γονείς και περίπου το 13% ζούσε με τον ένα μόνο γονέα.

Τα παιδιά που ζούσαν σε πυρηνικές οικογένειες ανέφεραν τα λιγότερα ψυχοσωματικά προβλήματα, αλλά το πιο ενδιαφέρον εύρημα ήταν ότι οι μαθητές που ζούσαν εναλλασσόμενα και με τους δύο διαζευγμένους γονείς τους ανέφεραν σημαντικά λιγότερα προβλήματα από ότι τα παιδιά που ζούσαν με τον ένα μόνο γονέα.

«Πιστεύουμε ότι η καθημερινή επαφή και με τους δύο γονείς φαίνεται να είναι πιο σημαντική, σε σχέση με το άγχος, από το να ζουν σε δύο διαφορετικά σπίτια», λέει η Bergström. «Μπορεί να είναι δύσκολο να συνεχιστεί η δεσμευτική ανατροφή των παιδιών, αν μπορείτε να βλέπετε το παιδί σας μόνο κάθε δεύτερο Σαββατοκύριακο». 

Έχοντας δύο γονείς τείνει επίσης να διπλασιάσει τον αριθμό των πόρων που διατίθενται για το παιδί, συμπεριλαμβανομένων των κοινωνικών κύκλων, της οικογένειας και των υλικών αγαθών, όπως τα χρήματα. «Έχοντας μόνο πρόσβαση στο ήμισυ τους, μπορεί να κάνει τα παιδιά πιο ευάλωτα ή αγχωμένα από ότι έχοντας τα κι από τους δύο γονείς, ακόμα κι αν δεν ζουν μαζί», λέει η Bergström.

Τα κορίτσια ανέφεραν περισσότερα ψυχοσωματικά προβλήματα από ότι τα αγόρια, και το πιο συχνό πρόβλημα για τα κορίτσια ήταν η θλίψη. Τα προβλήματα ύπνου ήταν τα πιο συχνά σε όλα τα παιδιά συνολικά.

Η Κοινή Επιμέλεια - Εναλλασσόμενη Κατοικία στην Σουηδία.


Στη Σουηδία, η Κοινή Επιμέλεια - Εναλλασσόμενη Κατοικία της ανατροφής των παιδιών έχει αυξηθεί δραματικά τις τελευταίες δεκαετίες, στη δεκαετία του 1980, μόνο το 1% των παιδιών των διαζευγμένων γονέων ζούσαν σε καθεστώς κοινής επιμέλειας, αλλά ο αριθμός αυτός αυξήθηκε στο 40% το 2010. 

Η απάντηση στο επιχείρημα κατά της Κοινής Επιμέλειας, "το παιδί βαλίτσα".


Η κοινή ανατροφή των παιδιών είναι λιγότερο συχνή στις ΗΠΑ, λέει ο Ned Holstein, MD, ιδρυτής και εκτελεστικός διευθυντής του National Parents Organization, και ο ίδιος εκτιμά πως το ποσοστό είναι μικρότερο από 20%. 

Ακόμα, λέει ότι η έρευνα προς όφελος της κοινής ανατροφής των παιδιών για τα παιδιά είναι συντριπτική. 
«Θα ακούσετε την άλλη μεριά να λέει, 'Θα μετατρέψουμε τα παιδιά σε βαλίτσα... Δεν θέλουν να σέρνονται μπρος και πίσω'» λέει ο Holstein. 

Κι απαντάει, «Σαφώς, μεταφέροντας τη βαλίτσα μπρος και πίσω, μία φορά ή δύο φορές την εβδομάδα, ώστε να μπορεί να περάσει το παιδί χρόνο και με τους δύο γονείς, είναι πολύ καλύτερη λύση για τα παιδιά από την εναλλακτική που ουσιαστικά το παιδί πρέπει να χάσει μια οικεία και στενή σχέση αγάπης με τον ένα γονέα».

Η ερευνα λεει οτι οι μπαμπαδες ειναι ΠΟΛΥ σημαντικοι VIDEO

Η έρευνα δείχνει γιατί οι μπαμπάδες είναι πολύ σημαντικοί για τα παιδιά - ΒΙΝΤΕΟ.


οι μπαμπάδες είναι πολύ σημαντικοί για τα παιδιά


Μια σειρά από έρευνες δείχνουν τα οφέλη που έχουν τα παιδιά που έχουν τον μπαμπά τους στη ζωή τους σε σύγκριση με τα παιδιά που μεγαλώνουν χωρίς πατέρα. 




Ο καθένας αναγνωρίζει ότι η αξία του πατέρα είναι μεγάλη. Υπάρχουν μια σειρά από έρευνες που το αποδεικνύουν αυτό και είναι αλήθεια. Το να μεγαλώνει ένα παιδί έχοντας τον πατέρα του στη ζωή του κάνει τη διαφορά. Δυστυχώς, τα παιδιά που μεγαλώνουν χωρίς πατέρα αυξάνονται όλο και περισσότερο. Στην Αμερική αυτή την τάση την αποκαλούν "ορφανή από μπαμπάδες Αμερική".

Την ίδια αυξητική τάση την συναντούμε και στην Ελλάδα με την αυξανόμενη τάση των διαζυγίων και την αύξηση των παιδιών που γεννιούνται από ανύπαντρες μητέρες, οι πιο πολλές από επιλογή τους. Ελπίζουμε ότι δεν θα φτάσουμε στο σημείο της Αμερικής για να μιλάμε για μια "ορφανή από μπαμπάδες Ελλάδα".   

Ορφανή από Μπαμπάδες Αμερική: Οι αριθμοί.


Αν δεν έχετε ακούσει τον όρο "ορφανή από μπαμπάδες Αμερική," ίσως να σοκαριστείτε. Εδώ είναι το γιατί: Σύμφωνα με τα στοιχεία της Απογραφής των ΗΠΑ για το 2010, περίπου το 1/3 των παιδιών στις ΗΠΑ ζουν σε σπίτια χωρίς τον πατέρα! Και ο αριθμός αυτός ενδέχεται να αυξηθεί. Στην ίδια έκθεση, φαίνεται ότι σχεδόν το ήμισυ του συνόλου των παιδιών που γεννήθηκαν το 2010 γεννιούνται από ανύπαντρες μητέρες.

Τα μειονεκτήματα της "ορφανής από μπαμπάδες Αμερικής".


Μερικοί άνθρωποι αναρωτιούνται αν είναι τόσο κακό πράγμα να έχουμε τόσες πολλές ανύπαντρες μητέρες. Αρκετοί υποστηρίζουν ότι, οι ανύπαντρες μητέρες είναι ικανές και έχουν δείξει ότι μπορούν να αναθρέψουν τα παιδιά μόνες τους. Αλλά ενώ οι ανύπαντρες μητέρες είναι ικανές και ισχυρή, η αλήθεια είναι ότι οι μπαμπάδες έχουν μια θετική επίδραση στα παιδιά που οι μητέρες απλά δεν μπορούν να την αντικαταστήσουν. Στην πραγματικότητα, τα παιδιά που μεγαλώνουν σε σπίτια χωρίς τον πατέρα, βρίσκονται σε μεγαλύτερο κίνδυνο για ορισμένα πράγματα από τα παιδιά που μεγαλώνουν σε σπίτια με την παρουσία του πατέρα.

Για παράδειγμα, στο βιβλίο, "Why Fathers Count" από τον Sean Brotherson και Joseph White, οι συγγραφείς στην λεπτομερειακή τους έρευνα αποδεικνύουν ότι τα παιδιά που μεγαλώνουν χωρίς την παρουσία του πατέρα, είναι πολύ πιο πιθανό να ζουν σε συνθήκες φτώχειας και, επίσης, είναι εξαρτώμενα σε κάποια μορφή δημόσιας βοήθειας (ιδρύματα, κρατικά επιδόματα κλπ). 
Αυτά τα παιδιά είναι επίσης πιο πιθανό να έχουν χαμηλότερο μορφωτικό επίπεδο, να επιδοθούν σε επισφαλείς σεξουαλικές πρακτικές (ανεπιθύμητες εγκυμοσύνες, εκτρώσεις κλπ), είναι πιο πιθανό να κάνουν κατάχρηση φαρμάκων, ναρκωτικών ή αλκοόλ και επίσης έχουν χειρότερη έκβαση της υγείας, όπως η παχυσαρκία. Τα παιδιά που μεγάλωσαν σε σπίτια χωρίς την παρουσία του πατέρα είχαν επίσης μεγαλύτερο κίνδυνο να υποστούν κακοποίηση, ενδοοικογενειακή βία και να φυλακιστούν για παραβατική συμπεριφορά.

Το όφελος των Παιδιών που μεγαλώνουν με την παρουσία του Πατέρα.


Ωστόσο, τα παιδιά που μεγάλωσαν με τους μπαμπάδες στη ζωή τους έχουν αποδειχθεί ότι έχουν πολλά θετικά αποτελέσματα. Τα παιδιά που μεγαλώνουν με την παρουσία του πατέρα τους έχουν λιγότερα περιστατικά κατάθλιψης, βρίσκονται σε λιγότερο κίνδυνο για διατροφικές διαταραχές, έχουν καλύτερες κοινωνικές δεξιότητες, υψηλότερο μορφωτικό επίπεδο και υψηλότερο μέτρο αυτοεκτίμησης. Αυτά τα παιδιά που είχαν τους μπαμπάδες τους είχαν επίσης δείξει υψηλότερους βαθμούς σε ορισμένα αναπτυξιακά ορόσημα. Τέλος, τα παιδιά που μεγάλωσαν με τους μπαμπάδες τους στο σπίτι τους, φάνηκε να έχουν ισχυρότερη ταυτότητα του φύλου σε σχέση με τα παιδιά που μεγάλωσαν με την απουσία του πατέρα τους.

Έτσι, ας αναρωτηθούμε για το μέλλον των παιδιών μας στην Ελλάδα, με την συνήθη δικαστική πρακτική στην επιμέλεια των παιδιών και τον αποκλεισμό των μπαμπάδων από την ανατροφή των παιδιών τους. Είμαστε πολύ κοντά στο σημείο να γίνουμε και εμείς μια "ορφανή από μπαμπάδες Ελλάδα". 


Δείτε το βίντεο για να καταλάβετε την αξία που έχει ο πατέρας στη ζωή ενός παιδιού.

Εγγραφή σε: Αναρτήσεις (Atom)